تفاوت با خودروهای الکتریکی هیبریدی غیر پلاگین

در حال حاضر، دولت تعریف روشنی از وسایل نقلیه با انرژی جدید ارائه کرده است، یعنی وسایل نقلیه انرژی جدید شامل خودروهای برقی هیبریدی پلاگین، خودروهای الکتریکی خالص و خودروهای سلول سوختی هستند. با توجه به چگالی انرژی کم خودروهای الکتریکی هیبریدی سنتی (ظرفیت باتری معمولاً کمتر از 1.5 کیلووات ساعت است)، نیازی به شارژ خارجی نیست، فقط با بازیابی انرژی جنبشی در هنگام ترمز برای شارژ باتری نیرو یا استفاده از انرژی اضافی. قدرت موتور زمانی که وسیله نقلیه با سرعت کم از طریق ژنراتور (معکوس موتور) حرکت می کند تا باتری برق شارژ شود. خودروهای هیبریدی پلاگین می توانند در حالت برقی خالص کار کنند. همچنین می توان آن را در حالت هیبریدی که در آن موتور و موتور الکتریکی درایو با هم کار می کنند، راند. هنگام رانندگی در حالت هیبریدی، اصل کار هیچ تفاوتی با وسایل نقلیه هیبریدی معمولی ندارد. موتور محرک، به عنوان یک مکانیسم کمکی محرک، عمدتاً نقش "برش اوج و پر کردن دره" را ایفا می کند تا به موتور در حالت نسبتاً پایدار کار کند، در نتیجه مصرف سوخت و آلاینده های خودرو را کاهش می دهد. هنگام رانندگی در حالت برقی خالص، تنها بسته باتری قدرت انرژی را تامین می کند، به طوری که به محرک الکتریکی خالص و آلایندگی صفر دست پیدا می کند، بنابراین پس از اتمام بسته باتری قدرت، نیاز به شارژ خارجی دارد، بنابراین به آن وسیله نقلیه الکتریکی هیبریدی پلاگین می گویند.